Eta emaitzak partaide guztiekin partekatzearren, egiten duzuen lanaren irudi edo bideo bat bidali ahal izango duzue Museoaren sareetara.
Oteiza lagunartean programa sareko programa komunitario bat da. Horretan, museoak gonbidatu egiten zaituzte Jorge Oteizaren eskultura-lana familiako jolasetik, lagunartetik, eta material sinpleak erabiliz berrinterpretatzeko. Ez dago planteamendu bakoitzarentzako erantzun itxirik, zuen irudimenak eta zuen esperimentatzeko gogoak jarriko dute muga.
Eta emaitzak partaide guztiekin partekatzearren, egiten duzuen lanaren irudi edo bideo bat bidali ahal izango duzue Museoaren sareetara. Besteen lana ikusteak lagundu egingo digu Jorge Oteizak 1950ean brontze galdatuz egin zuen Korearra obrari buruz ideia berriak izaten eta gure begirada zabaltzen.
Korearrak gora jasotzen ditu eskuak, eta hankak zabaltzen, dantzan ariko balitz bezala; nor da, baina, benetan irudi hori? Pozik al dago, haserre agian? Gizonezkoa ala emakumezkoa? Gaztea ala heldua? Koreatik al dator benetan? Gainera, Oteizari ahantzi egin zaio arropaz janztea, eta ez dirudi eroso dagoenik. Janzten, izena jartzen eta historia bat ematen lagunduko al diguzue?
Lana amaitzen duzuenean emaitzen irudi edo bideo bat partekatu dezakezue #OteizaCoreano traolarekin, eta Instagram, Twitter eta Facebook-eko gure sareekin lotu, eta denon artean obrak komentatuko ditugu, elkarrekin ikasi eta barre egitearren. Ekin bada!!
Bigarren honetan, Oteizaren Mikelats eta Atarrabi obra berrikustea proposatzen dizuegu. Oteizak 1935ean egin euskal mitologiako bi figuraren interpretazio partikular bat da, igeltsuz egina, eta Museoko areto nagusian dago ikusgai.
Mikelats eta Atarrabi euskal mitologiako erregina dugun Mariren semeak dira. Elezaharrak dioenez, Atarrabi ikastera bidali zuten, anaia txikiarekin, deabruaren kobazulora. Biek asko ikasi behar izan zuten han, zenbait urtetan zehar. Ikasketak amaitu ondoren, deabruaren atzaparretatik askatu behar zituzten. Alabaina, azken unean honek esan zien bietako bat baino ezingo zela kobazulotik irten, eta besteak bertan geratu beharko zuela bizi izaten.
Eguna iritsita, Mikelatsi egokitu zitzaion kobazuloan geratzea. Alabaina Atarrabik, anaia nagusia izateaz gain oso bihotz onekoa baitzen, erabaki zuen deabruaren esklabo geratzea, anaia libre atera ahal izan zedin.
Oteizaren eskulturan ikus dezakezuen bezala, biek antz handia dute, baina garbi dago bata onbera zela eta bestea ez. Sarritan pertsonak, objektuak, antzekoak izaten dira, baina aldi berean desberdinak.
Lana amaitzen duzuenean emaitzen irudi edo bideo bat partekatu dezakezue, #OteizaMikelats traolarekin, eta Instagram, Twitter eta Facebook-eko gure sareekin lotu, partekatu ahal izan dezagun, eta denon artean obrak komentatuko ditugu, elkarrekin ikastearren. Ekin bada!!
Oteiza lagunartean. Jabetzeak eta interpretazioak” proiektu partekatuko bosgarren online lantegia proposatzen dizuegu.
Oraingo honetan, eskultura ez den Oteizaren lan bat berrikustea proposatzen dizuegu: Plenilunio en Fitero (Ilbete Fiteron) izenekoa da, 1980an mekanografiatutako olerki bat. “Antzeman nion nire azken eskulturetatik hitzak ateratzen zirela” idatzi zuen Oteizak bere idazte horren sorburuari buruz. Egin zituen eskultura eta marrazkiengatik ezagutzen dugu artista, baina baita olerkari handia izan zelako ere. Poesia horietako batzuetan, Oteizak hitzekin egiten du jolas, eta istorioak kontatzeaz gain, formak marrazten ditu letrak baliatuta, zeinuak balira bezala erabiliz horiek paperezko orriaren espazioan.
Olerki iradokitzaile honetan Fiteroko ilargia ikus dezakegu, letra-dantzaren bitartez irudikatuta. Saiatuko al gara?
Ariketa:
-Behar ez duzun egunkari edo aldizkari zahar bat hartu.
-Erabaki naturako zer elementu marraztuko duzun: ilargia izan daiteke, edo eguzkia, izarrak, etab.
– Hitz hori osatzen duten letra guztiak ebaki, collagea egin ahal izateko. Nahi adina aldiz errepika ditzakezu letrak.
– Aukeratu duzun forma marraztu, nahi duzun teknikarekin (argizaria, pastela, akuarela, etab.) eta marrazkia osatu, letra ebakiak gainean itsatsita.
“Oteiza lagunartean. Jabetzeak eta interpretazioak” proiektu partekatuko seigarren online lantegia proposatzen dizuegu.
Oraingoan, eta liburuaren eguna hurbil dugula, laurogeiko hamarkadan egindako Jorge Oteizaren collage poesia bat berrikustea proposatzen dizuegu: “Kantua” da, konposizioaren egiturak zentzua antolatzen duen testu konposizio bat. “Idatzi nahi izan dut, ez besterentzat, are gutxiago edertasunagatik; nik irudia topatu dut, beste batzuetan irudi batzuk egin ditut jolasean eta collage gisa, baina niri ez zait errima interesatzen”, esan zuen Oteizak, hitzekin jolas egiten baitzuen, poesia arte plastiko bihurtu arte.
Ariketa : Behar ez duzun aldizkari zahar batean kantu bat bilatu. Internetetik ere inprimatu dezakezu, edo zuk zeuk idatzi paper batean. Guk Patti Smithen kantu bat erabili dugu, zein izango da zurea?
Letraren paragrafoak ebaki, deskonposatu arte./ Orain, paragrafo horiek beste paper baten gainean zabaldu / Orain, hori kantatzen saiatu zaitez. Zure kantua ez da jada kantu hutsa, baizik eta olerki plastikoa. Desberdin entzuten al da?
Lana amaitzen duzuenean, emaitzen irudi edo bideo bat partekatu dezakezue, #Oteizacanción traolarekin, eta Instagram, Twitter eta Facebook-eko gure sareekin lotu, partekatu ahal izan dezagun, eta denon artean obrak komentatuko ditugu, elkarrekin ikastearren. Ekin bada!! Eskerrik asko!
De la Cuesta, 24. Altzuza, Nafarroa
T +34 948 332 074 info@museooteiza.org